Fyrir miðju verksins er hvítur kjarni, þar sem þér er boðið að horfa inn í kyrrðina, núið. Tákn um skýrleika og frið. Í kringum miðjuna er allt það sem við sækjum í, hugsanirnar sem við eltum, óttann sem við nærum, þær langanir sem við gefum eftir. Þetta er fagurt en stundum þungbært. Kjarninn minnir þig á þessa stund akkurat núna, minnir þig á að draga andann djúpt og staldra við og sjá fegurðina innra með þér. Verkið biður þig um eitt, horfðu inn í kjarnann þinn, sjáðu þig, hver ert þú?